Ένας άλλος ονειρότοπος μου, έχει προβολή σε κάποια από τις ακτές τις Έυβοιας... Μέσα από φιδιγυριστούς δρόμους ανάμεσα σε βάτα, κάποια στιγμή ξεπροβάλλει αυτός ο καταραμένος βαλτότοπος, μια λιμνοθάλασσα - νεκροταφείο Τεράστιων πλοίων. Μια τεράστια λιμνοθάλασσα με καλάμια στις όχθες, τερατώδης, που τα κουφάρια των πλοίων ξεπροβάλλουν στο βάθος μέσα από την ομίχλη...
Νερά με την απόχρωση του χώματος, νερά χακί, κουνουπια, και στην όχθη ένα μαγαζί μοντέρνο, με κόσμο να κάθεται... Και εγώ να μην μπορώ να καταλαάβω με ποιον τρόπο όλοι αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζουν τον εαυτό τους να κάθεται εκεί, και να διασκεδάζει.. να τσαλαβουτούν στα στάσιμα νερά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου